Bezoek en proeverij

Het kasteel, opgevat als een versterkte bewoonde kern, vestigde zich al in de 13e eeuw met een aanzienlijke demografische groei en in 1278 bleek dat er binnen 150 branden waren.

Na een periode van afhankelijkheid van de abdij van Sant'Antimo in de 13e eeuw werd Camigliano aangetrokken tot de Sienese sfeer en in de daaropvolgende jaren voerden de vertegenwoordigers van enkele van de grote stadsfamilies (Gallerani, Bonsignori) een sterke neo-nobele patrimoniale expansie door die voorbestemd was om de traditionele seculiere en kerkelijke aanwezigheid te verdringen en de opkomende bevestiging van het bezit van kleine boeren te onderdrukken.

De nobele aanwezigheid is ook voelbaar in Camigliano, dat in de 13e eeuw vele jaren onder de hegemonie van deze families stond, maar het feit blijft dat de lokale gemeenschap nooit volledig zal verdwijnen uit het dichtbevolkte kasteel van Camigliano, waar de sterke landelijke component lijkt te zijn verdwenen. behield zijn vitaliteit gedurende enkele eeuwen.

Het huidige landhuis werd gebouwd binnen de toegangsdeur ("borgone" genoemd) van het oude "kasteel", waarbij gebruik werd gemaakt van het volume van de oude muren die de stad omringden. Het symbool van Camigliano: de kameel, gevonden in een 13e-eeuws zegel, is misschien te wijten aan de invloed van het pausdom in het gebied, en er wordt verondersteld dat deze verband houdt met de bewegingen van de kruistochten die het heilige land bereikten.