Domaine Paul Blanck

Philippe spreekt namens de Elzas, terwijl Frédéric de wijnen laat rijpen in de kelder van Kientzheim: deze twee neven zijn waardige erfgenamen van de grote Marcel Blanck. "Ons doel is om authentieke wijnen te creëren voor genot en gastronomie, voor fijnproevers over de hele wereld." " Ik ben een kunstenaar-impresario...", bevestigt Philippe Blanck, en die kunstenaar is Frédéric Blanck, zijn volle neef. De eerste is immens, een gevoelige kolos met een "lieve glimlach", zo groot als de reusachtige Lazarus van Schwendi, gebeeldhouwd in zandsteen uit de Vogezen en staand in de muur van de kerk van Kientzheim. Gepassioneerd door menselijke relaties, spreekt Philippe namens de Elzas en het domein Paul Blanck. Hij is voorzitter van de commissie voor wijntoerisme van de Vignerons Indépendants de France. Een man van weinig woorden, Frédéric is president van niets; hij regeert over zijn leven, zijn wijnen, in het geheim van zijn kelder in Kientzheim, even buiten het dorp. Als hij niet bezig is met het beeldhouwen van zijn Rieslings, tekent hij rondingen, leunend over de katachtige bocht van zijn motor op de sporen van de snelle circuits, met evenveel precisie en concentratie, zonder welke het de val zou zijn. "De beste wijn maken, altijd... Vooruitkijken is onmogelijk, maar intentie wel! Je tekent een schilderij dat acht of tien jaar duurt om te voltooien, de tijd die nodig is om de verf te drogen... Geen wijnmaker kan voorspellen, niemand die niet verrast is door het resultaat."